پاشکنی، رسم دردناک زنان چین باستان برای زیبایی
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۵۸۶۱
زنان دوران چین باستان برای زیبا کردن پاهای خود، آنها را محکم میبستند و حتی از دیگران میخواستند با تمام توان پاهای آنها را کتک بزنند تا بشکند و تغییر شکل دهد.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه زنان در دنیای مدرن به انجام جراحیهای مختلف و دردناک برای زیبا کردن خود معروف هستند، با این حال در گذشته نیز رسومی میان زنان قبایل مختلف مرسوم بود که با هدف زیبا کردن خود انجام میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه این رسم دردناک به طور قانونی در سال ۱۹۱۲ ممنوع شد، اما همچنان بسیاری از زنان بهطور پنهانی پاهای خود را تغییر شکل میدادند تا ظاهری شبیه به پنجههای چارپایان به خود بگیرد. امروزه این رسم تقریباً در چین ناپدید شده است، با این حال هنوز زنان بیشماری که در زمانهای قدیم این سنت را به جا آورده بودند، زنده هستند و با پاهای کوچک خود (به دلیل جمع شدن) باعث شگفتی سایر زنان میشوند و همواره این سوال برای دیگران مطرح است که چگونه این زنان بهصرف رسیدن به زیبایی آن همه درد را تحمل کرده و جز به جز پاهای خود را شکستهاند.
آنچه در مورد رسم عجیب پاشکنی چین باعث شگفتی بیشتر است اینکه برخی از مردم قبایل سنتی، شکستن انگشت پاهای دختران خود را از همان دوران خردسالی انجام میدادند و دختران زمانی که بزرگ میشدند حتی پاهای خود را بیشتر میشکستند تا آنها را به اصطلاح، خمیدهتر و زیباتر کنند.
جالب است بدانید که بسیاری از قبایل چینی بر این باور بودند که اگر پاهای دختران خود را بشکنند و آنها را به شکل پنجههای چارپایان در بیاورند، آیندهای ثروتمند را پس از ازدواج برای آنها به ارمغان میآوردند.
کد خبر 671264منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان کشورهای جهان کلانشهرهای جهان چین عجیب ترین ها عجیب ترین آداب و رسوم آداب و رسوم عجیب کشورها سنت های عجیب اخبار جالب خواندنی ها اخبار خواندنی ها اخبار شهری زیبایی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پاهای خود تغییر شکل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۵۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف «گذرگاه مردگان»
باستانشناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعهای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستانشناسان احتمال میدهند این سازهها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دستهجمعی و یا انتقال مردگان به بهشت بوده باشد.
به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازهای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخشهایی از زمینهای کشاورزی در حومه ایرلند واقع شدهاند، آشکار کرد.
«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستانشناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز میکند و یک دستگاه، ارتعاشهای لیزری را به زمین پرتاب میکند، سازههایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کردهاند. این ارتعاشها به اشیاء برخورد میکند و سپس بازمیگردد و از این طریق به محققان کمک میکند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.
منطقهای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز میشود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار میگرفت.
البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته میشود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.
به رغم سالها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسیهای «لیدار»، مدلهای سهبعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطههای طولانی، باریک، خاکی و در عینحال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار میگرفتند و با نام «کورسوس» (گونهای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته میشوند، آشکار کرد.
«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستانشناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفتوگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگترین قلعهتپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوهبر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازههای یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» انجام شد.»
این باستانشناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار میآید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازههای یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»
با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر میرسد، اما بزرگترین آنها ۴۰۰ متر طول دارد.
همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازهها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کردهاند، ساخت چنین سازههای یادبودی بسیار قابل توجه است.
به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازهها در دوران نوسنگی ساخته شدهاند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.
باستانشناسان معتقدند این سازهها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاههایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازههای باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شدهاند.
«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیینهایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان میدهد این سازهها ممکن است به عنوان مسیرهای دستهجمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت مورد استفاده قرار گرفته باشند.»
این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک میکنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»
انتهای پیام